Archief voor november, 2011

Het is u vast niet ontgaan, het lijkt wel of steeds vroeger de kerstversiering tevoorschijn wordt gehaald. En dat allemaal om ons tot kopen,kopen,kopen aan te zetten. Dan kan ik natuurlijk niet achterblijven en moet ik het met u toch even hebben over de lekkere rode wijnen die u eens zou moeten proberen. Bij uw wildschotels, het kerstdiner, lekker bij de open haard of in uw Sinterklaas- of kerstcadeau.

Heel vaak krijg ik van mensen hele verbaasde gezichten als ik ze vertel dat ik rode wijnen verkoop uit Duitsland , Sud-Tirol en Oostenrijk en dat slaat dan om in ongeloof en/of meewarige blikken als ik zeg dat die ook nog van erg goede kwaliteit en heel erg lekker zijn.

Al eerder vertelde ik hier dat veel lokale rassen door nieuwe technieken aan een tweede jeugd bezig zijn, maar ook  de wijdverbreide, bekendere druivenrassen doen het op sommige plekken verbazingwekkend goed in deze landen, in de eerste plaats door het (micro)klimaat, het specifieke terroir en misschien ook wel door de volksaard, de precisie en grundlichkeit. Het resultaat is heel vaak een wijn van het druivenras, zoals het eigenlijk bedoeld is. Geen manipulaties om aan de “moderne smaak” tegemoet te komen, om mee te gaan met de vaak totaal uit balans zijnde “nieuwe wereld-wijnen-smaak” (de goede natuurlijk niet te na gesproken) in hun streven naar steeds voller, steeds zwaarder en logger ,maar  daardoor echter ook steeds meer uit balans. Veel zon en (dus) suikers kunnen daarvoor zorgen, maar om er dan een uitgebalanceerde wijn van te maken, vergt veel vakmanschap en kan gewoon niet in een massaproductieproces dat niets mag kosten.
Hoe het ook zij, dit is het seizoen om wat krachtiger rode wijnen te drinken en ik maak u graag attent op wat bijzondere pareltjes.

In de categorie inheems zijn dat de Zweigelts(3) , Sankt Laurent, Blaufrankisch uit Oostenrijk, Dornfelder en Frühburgunder uit Duitsland , Aragones en Touriga national uit Portugal en Lagrein uit Süd-Tirol(It.)
Daarnaast zijn er de diverse toppers op basis van Cabernet sauvignon, Pinot noir, Merlot en Shiraz uit deze gebieden, waarvan ik vandaag een wijnboer speciaal in het zonnetje wil zetten: Johann Gisperg. Hij is hier al eerder genoemd met zijn Neuburger die van Hubrecht Duijker lovende kritieken kreeg, maar ook zijn rode wijnen vallen met de regelmaat van de klok en steeds vaker in de prijzen.

Zijn Terroir de Pierre is zo’n winnaar en naar zijn eigen zeggen in Oostenrijk een soort cult-wijn. Deze wijn is een blend van Zweigelt, Sankt Laurent en Merlot; the best of both worlds dus. De druiven zijn geselecteerd en hebben een beetje houtopvoeding gehad. Top!

Eerder heb ik jullie al verteld over de avonturen van Erwin en Ad op de Prowein, eind maart. Dat is de tijd van het jaar dat de nieuwe selecties gemaakt worden en de bestellingen geplaatst. Ook vertelde ik al, dat enkele weken extra flesrijping wonderen doet; soms is de wijn na enkele maanden op fles haast niet meer te herkennen. Je kunt je voorstellen dat je daar dan ook mee de mist in kunt gaan…!

Waar je ook de mist mee in kunt gaan, is als (het personeel van) je leverancier niet goed oplet en je het verkeerde stuurt. Dat overkwam mij dit voorjaar met de “huiswijn” van Müller.  Nu moet ik zeggen, dat dat ook een begrijpelijk misverstand is, want Müller heeft maar liefst 4 “huiswijnen”! Om te beginnen zijn dit eigenlijk 2 wijnbedrijven: 1 in Wachau en 1 in Kremstal,  beide met als hoofdmoot de Grüner Veltliner. Daar begint voor beide gebieden de serie met 2 huiswijnen: een absolute basiswijn en een wat luxere, de “Exklusiv”-lijn. Deze laatste had ik besteld, maar u raadt het al, ik ontving de basis. Om een lang verhaal kort te maken: ik ben er met Herr Müller uitgekomen en kreeg de juiste wijnen nageleverd.

Maar toen we het verder nog even over die basiswijnen hadden, bleek dat deze in Oostenrijk en (Noord-)Italie veel gebruikt worden om te mixen: de mix met Aperol, Crodino, Campari etc. blijkt in die streken ontzettend populair te zijn en de basiswijn leent zich daartoe uitstekend! De jeugd had hem al ontdekt om te mixen met cola of sinas.  En ook op Weingut Schömehl in de Nahe ,vertelde men ons, dat ook in Duitsland erg veel wijn gemengd wordt gedronken in de vorm van “Schorle of Spritzer”, wijn gemengd met mineraalwater of zelfs met cola of limonade.

müller kremstal veltlinerIk moet bekennen dat het mij als een soort drankmisbruik in de oren klonk, maar van de andere kant: als je dat nu lekker vind, waarom ook niet?  En hebben we niet allemaal wel eens bij een meer of minder feestelijke gelegenheid een Kir (royal) gedronken. En wat te denken van het koken met wijn? Is dat dan geen “oneigenlijk gebruik”? En mocht u geinspireerd zijn geraakt; een zoektocht op internet levert nog veel meer “misbruik” op!

Nog even terug naar de basis-grüner-veltliner. Het is een basis, een eenvoudige Grüner Veltliner, maar voor dagelijks gebruik..prima. En vooral als u deze zomer terug bent gekomen van uw vakantie in het Alpengebied met het voornemen thuis ook nog eens dergelijke drankjes te mixen: dit is je wijn! Of als u naar aanleiding van dit verhaal het ook eens wil uitproberen: sla je slag! Ik van mijn kant doe dan deze Grüner Veltliner  deze week  in de aanbieding.

De echte Grüner Veltliner-liefhebber hoeft niet teleurgesteld te zijn: ik maak ook een leuke aanbieding van de beide wijnen uit de Exklusiv-lijn! En geloof me; dit zijn ijzersterke prijs-kwaliteit-kanjers. En voor wie nog verder wil gaan: er zijn nog 3 stappen in het assortiment naar boven.

U had al even niets meer van mij gehoord. Meerdere mensen begonnen te vragen waar mijn kleine stukjes bleven. Ik moet zeggen dat dat wel als een complimentje en stimulans werkt. Blijf dus aub feed-back geven: misschien een reaktie hieronder, een suggestie, een correctie, iets wat u niet bevalt,een anekdote, een vraag om te behandelen hier of zelfs een bestelling…?!Allemaal heel erg welkom. Tot de volgende keer.!